Bywa, że

Bywa, że sobą zdumiewam siebie Na ile w sobie posiadam mnie Doskwiera mi trwanie w ciasnej powłoce Dałam się wtłoczyć w banalny stan Dziwię się sobą, bo liche to życie Przez formy i role, schematy i mus Wyrażam słowa częściej niż myśli Formy oporu mi trzeba na już Zmobilizuje w sobie zdolność kochania Ustalę wreszcie, co we mnie jest mną Przewlekę środek na drugą stronę Wyszło jak wyszło, nie wnikam, nie wnikam w to już Witrynę myśli wystawiam wszem, wobec Mocno zaznaczam nowe status quo Zrywam z tym kogo udaję na zewnątrz Uwalniam siebie i lubię to Mobilizuje w sobie zdolność kochania Ustalam wreszcie, co we mnie jest mną Przewlekam środek na drugą stronę Wyszło jak wyszło, nie wnikam, nie wnikam w to już Mobilizuje w sobie zdolność kochania Ustalam wreszcie, co we mnie jest mną Przewlekam środek na drugą stronę Wyszło jak wyszło, nie wnikam, nie wnikam w to już Mobilizuje w sobie zdolność kochania Ustalam wreszcie, co we mnie jest mną Przewlekam środek na drugą stronę Wyszło jak wyszło, nie wnikam, nie wnikam w to już