Arsız Matem

Ellerimden dökülen yalnızlık olmasa Sustuğum her söz heryerden duyulmasa Kaybolurdum bu şehrin çok uzağında Etrafımda hayaletler dolaşmasa Anlatma bana ben hiç hiç hiç anlamam Arsız matem çökmüş yine üstüme Bilemezsin neden hep bu keder benimle Benim gibi insanların yüzlerinde