Azrail

Verse 1: Pimi çekilmiş bombayım, patladım kulaklarındayım Damarlarındayım, hem de aşırı dozdayım Birazdan kanına karışır akışın yarışı kalbe bulaşır Oradan yukarı sıçrar birden dudaklarına dolanırım Hayallerime bulanırım, şeytanlarıma sulanırım Kadim düşler ateş ederken, kelimelerime sığınırım Zoraki gülüşlerin yenisi eklenirken suratıma, Meleklerim de pas vermez karabasanla takılırım Fakat sanma yıkılırım, asaletime tutunurum Düşüncelere dokunurum, kendi yanıma sokulurum Sabra selam da dururum, anca selamda dururum Yeniden elime kılıcı kuşanıp savaş yoluna koyulurum Güven dükkanım açıktı dostlarımca soyuldu Sevgi madenim devasa boyuttaydı oyuldu Patlamayla yok oldu ve işçiler de gitti Şimdi nefretim tetikte masumiyetse bitti Nakarat: Azrail beni neden bıraktın? Babamla beni de almalıydın Andıklarımla avunamam artık! Artıklarımla yaşıyorum Mantık kökten devre dışı, gökten cehennem ataşı Sağanak sağanak yağarken üstüme, şemsiyemi de rüzgar kırdı Verse 2: Beynimin içinde milyon cesetle yürüyorum artık bozuldular Lavanta bahçelerini eksen bile faydası olmaz kokuştular Dostlar düşmana dönüştüler yüzler fesatça gülüştüler Kalplerin içten pazarı kurulmuş, zabıta bunları topla yeter İlk sinema filmim maskeydi, Jim Carrey bir maske bulmuştu Filmden çıktım kısa süre sonra herkes Jim Carrey olmuştu Sanırım sinemada mutluydum yüzümde gülücük oluşmuştu Ah be! Nereden aklıma geldi? Babam elimi sıkıca tutmuştu Şimdi o günleri arıyorum hep zihnimi baştan tarıyo bu Rap Şiirler yazan tebessüm saçan dertsiz serseri gamsız velet Nerdesin kayıpsın arada bi gel ayıpsın O saf çocuğu çalıp gittin suçun sabit sanıksın Yıkıksın yıkıksın hüsranlardan bıkıksın Karma karanlık yalnızlık hücrelerine tıkıksın Üstüme yıkılan umut binalarının ağır enkazlarının Altlarında direnişimin haykırışına tanıksın Nakarat x2: Azrail beni neden bıraktın? Babamla beni de almalıydın Andıklarımla avunamam artık! Artıklarımla yaşıyorum Mantık kökten devre dışı, gökten cehennem ataşı Sağanak sağanak yağarken üstüme, şemsiyemi de rüzgar kırdı