Olmayınca Olmuyor

giriş: alıp başımı gitmek istedim karanlık sokaklardan eski resmini de söküp çatlak duvardan gözlerimde yıkılmış bir şehrin yorgunluğuyla geçsem ağır ağır cebimde sahte hatırlarla.. verse : hayat bırak ellerimi gitmeme izin ver bugün sondu aldanışım artık farketmiyor sevmesen sen yabancı gibiydin dokunmak istedim de sana çok soğuktun ve lakin donuktu hayat yanında dört duvar da yalancı ve rol yapıyor herkes arardım bi kuytu köşe saklanabilmek için senden anımsamak hergün unutmak büyük bi yalanmış tüm teselliler bu yüzden vucüda sarılmış artık laf anlatmak bana işkenceden farksız zaman elveda eder ve gün biter şimdi çıkıp gitsem burdan hangi dostum yalnız kalır söyle ben seni yanımda hayal ettim hep ama böyle değil son bi yorgun ses tonuyla anlatırken major es bazen sade sevdiklerin olur gözünde değerli uykuların kaçtığında farkedersin yalnızlığı düşünürsün biraz sonra onun için değer mi nakarat : gel (gel) gör (gör) son (son) biter elbet bir gün ben masum değilim sende değilsin olmayınca olmuyor sen (sen) sev (sev) bu (bu) biter elbet bir gün ben masum değilim sende değilsin olmayınca olmuyor