Sebepsiz

1. Verse Hayat fazla temkinli;o kuklasını çok seviyor İşinin ehli olmuş ağacı yaşken eğiyor artık İş işten geçti dostum,gülmek için sebep çokta Yaşamak için çok kısıtlı,sol yanımda bir el yok. Bağırsamda gelmeyecek,ağlasamda,yaşamasamda Bi karanlık düşün siz uyurken sıcak yatakta Bi yastık bi yorgan bi ben varım ruh arayışında Yine bi güneş doğar,hayalinle sabahlarsam Defalarca kalktım düştüğüm bu sokaklardan Çocuktum ağladım ve saklanıyodum dolaplarda Zor atlattım onca gribal enfeksiyonları Attığım her hap düzüldü,boğazımda kaldı sancı Zorda olsa hatırladım,yanında sabahladım Sen hastaydın bense çocuk,bekledik yok olmayı Farkında olmasakta mutluluktu bizim için bu Senin yanında olup ölmeliydim,isteğim bu Nakaratx2 Benim suçum değildi herşey Çocukluğumu görmedim ki sebepsiz Hayallerime ulaşmak istesemde ben Oluru yok ve olmasında sensiz. 2. Verse Büyüdükçe arttı yaram,saramadık ve geldi bi daha Her derdin ilacı olsa ölüm demezdik biz ona Seni kandıranlar çokmu fazla akla sahip İnsanları tebrik ettim,kendilerini kandırıyolar Soğuk bi duş gibiydi,çocukluğumun hatırası Keşke dememek için fazlasıyla geçti artık Keşke,keşke benim kadar ağlamasaydın Bu canım bunu düşünüp bi kez daha yanmasaydı Yokluğun biterse bilki geriye yokluğum kalır Olurda ölebilirsem sana yaklaşmak tek kârım Belki varım belki yokum,aklımsa darmadağın Gün geceyi bulduğunda düşünceler beni dağıtır Benimle olmasanda sen,seninle yaşıyorum Her gecemde benimlesin,unuttuğumu hatırlıyorum Aklımı yitirmem gerek,düşünmemeyi başaramıyorum Bi yere varacağım yok,bekle mezara geliyorum.