Denge

hasret yaşama bedel ölüm yaşama yeter neşter elinde bekler dostun varsa yanında harbiden ölüme değer yaşamı son turunda işte atlamaktır basit olan yaşını alıp gitme burdan ömrünce burda kal çünkü benim yanımda sen vardın kimse yokken 2 kelamda bir satırda düşmüştür maskeler bedenden fırlayan karakter yaşınla denk değil insanlar aptaldır , hükümdarın belli değil emsali hayaletin , ruhumdaki diş izleri ebediyattan bahsederken , ölceğimi bilmelisin gözüne aç ve bak yukarı , seni izleyen biri yok gözünü kapat ve tekrar aç , yanında kimse yok destek ihtiyacı , destek olan dosttan gerisi yok çözümü olmayan bi yolsa yaşam , yaşama gerek yok hep en başta olmak için yaşama geldiğimde gülen yüzler yine gülsün zor günüme geldiğimde bazı anlar , kan damardan çekip gittiğinde tek bi harf yazılı kalabilir naçizane bedenimde her bi şekil her yoldan dönebilirim senin için yapmadığım şeyde değil ve sadece senin için en azından ayık kafam sövmek için yok derdim kanla kabus olunca diyebilirsin varmı derdin bi kaç husus haricince terbiyedir benim derdim isterimki sevgi yok sade saygı yeterlidir istediğim hiç bişeyi yeteri kadar veremedi benim isteklerim istediklerimin sorunlu dengesi içimde yaşayan ikinci ben bile , beni tanımaz lan bahsi bile edilemez güven ve dostlukdan benim hikayem biraz farklı mandela nelsondan vazgeçerim senin için geçip giden kadınlardan sonra hasret biter ve ramak kaldı savaş bitti acı veren tek şeydir zalim masumuyiyet dengesiz insanların arasındaki denge sen büyü artık , uyan artık , rüya bitti , denge sen