Reçel

aynı şehirde aynı pis havası solurken kaybolduk bildiğimiz sokaklarda aynı köpek sesleri ve bir araba alarmı aynı sokak lambalarının altında dağınık bir ev yatağı bile toplamadım nasıl olsa bir daha yatmayacağım her şey aynı bıraktığın bu evde reçel kavanozları bile gelmezsin ama bir ara istersen evde bulamayabilirsin pişman olduğum yalan değil ama yalamam tükürünce bilirsin koşsam çıksam yine karşına boğazıma dizilir çıkmaz sesim pişman olduğum yalan değil ama yalamam tükürünce bilirsin aynı kitapta aynı satırları okurken anlamadık birbirimizin dilinden aynı çocuk sesleri ve bir bozuk salıncak aynı okulun önünden geçerken dağınık bir ev yatağı bile toplamadım nasıl olsa bir daha yatmayacağım her şey aynı bıraktığın bu evde reçel kavanozları bile gelmezsin ama bir ara istersen evde bulamayabilirsin pişman olduğum yalan değil ama yalamam tükürünce bilirsin