Yorgun Asker

Bakışlarım uzaklarımda ilelebet ki sürgünde Avuçlar havada dilenerek mi geçecek ağır zor günler Karlı kaldırımlar üstü iz bırakmış hüzünler Şubatın o zalim ayazlarında damlam aktı gözümden Dönmek olmaz sözümden kan ağlasam da gidiyorum Buzlu kaygan yollarımda çok sapak var biliyorum Çeşmim ağladıkça durup sus diyorum siliyorum Bulut çöküyor üşüyorum ben güneş doğuyor eriyorum Kadere kahpe demek hoş olmaz esas kahpe gidenler Avuçlarıma sancı sokan yardan hediye dikenler Dikenin acısı sızlatırken kanamalardan giden ben Değerlilerim sevinçlerimdi içimi yaktı bitişler Gözün gizli göllerinden birkaç damla yaş süzüldü Beni sarartan o rüzgarın hayatımda güzümdü Kara yağışlı günlerimde tavırlarım hüzünlü Aynalardan bakan ferden yoksun ifade yüzüm mü ? Gerçek hayata ben hoşgeldim bugünüm artık yas günüm Yaşama anlam adama çabası yedi bitirdi kaç günüm Beni hayata bağlayanlar son zamanlar kördüğüm Karalı perde gözlerimde görünmez içime gül yüzün VERSE II Esasında çok iyiymiş aşkı içten biriymiş Bugüne kadar zararı verdiği tek kişi sadece kendiymiş Gözlerinde yaş birikmiş çektiğini kim bilirmiş ? Kendi düşen ağlar mı lan bu sahtekar delirmiş !!! Aşk harbinde yorgun asker bedeni kanlı ölü bulundu O askerin gölgesinde çok yalanlar yuvaya kondu O askerin ismi Matruh cesedi kumlarda kayboldu Gelecek adına onca umut tek kurşunla YOK OLDU ! Gözkapaklarımı siyaha boyadı erken bitişlerim Zaruriyetten yüzüm soldu maske altı gülüşlerim Sinirlerimde morfin hissi hissiyatsız hislerim Tüm hatıralar geride kalsın eski benimi isterim Çek pençeni sol yanımdan canıma yettin be kadın ! Aşıma musallat oldun beri kalmadı benim hiç tadım Mevsim devir daim içinde bir tek ben mi buzdayım ? Kalbin uyumsuz bass larında elden uçtu hazlarım VERSE III Zamana çare yok ki acı son her insanca bilinecek Her saniye darbesinde ömür dediğin eriyecek Fani dünya ben de bildim sarsıntılar geçecek ancak 18'lik olgun meyve gün gelince çürüyecek... Gökyüzünden bakan gözler tek dostumdu eminim ki O beni terketmedikçe ayaktayım ben yeminim ! Kaç yazar bu yalnızlığım çığlıklara sessizliğim Yaş bakışlı gözlerimde okuduğun şu benliğim... Gözyüzünden hüzün yağarken tuza karışır sert yüzüm Kurak toprak hesabı ıssız ve nimetsiz her günüm Dünlerimin detaylarında çok biçimsiz kafiyeler Beni nefessiz bırakma çabası gırtlağımda katil eller Sür bakalım sefanı ağırdır elbet cefası Bu boş keyfin boş sözlerin kibir kimin edası Sen meşk ile keyiflenirken aslında hiç farketmeden El sallanır gemi yol alır bu ömrünün vedası