Ben Hayatta En Çok Babamı Sevdim

Karaçalılar gibi yarden bitme bir çocuk Çarpık bacaklarıyla ha düştü ha düşecek Nasıl koşarsa ardından bir devin O çapkın babamı ben öyle sevdim Ben hayatta en çok babamı sevdim Hayatta ben en çok babamı sevdim Bilmezdi ki oturduğumuz semti Geldi mi de gidici hep acele işi Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi Atlastan bakardım nereye gitti Öyle öyle ezber ettim gurbeti Sevinçten uçardım hasta oldum mu 40′ı geçerse ateş çağırırlar İstanbul?a Bi helallaşmak ister elbet (diğmi) oğluyla Tifoyken başardım bu aşk oynunu Ohh dedim göğsüne (göğsüne) gömdüm burnumu En son teftişine çıkana değin Koştururken ardından o uçmaktaki devin Daha başka tür aşklar geniş sevdalar için Açıldı nefesim fikrim canevim Hayatta ben en çok babamı sevdim Ben hayatta en çok babamı sevdim Hayatta ben en çok