Seni Uzaklara Saldım Elimle

Seni uzaklara saldım elimle Gün batıyor gün üstüne buz gibi Kararıp duruyor nereye baksam Ayrılığa düğümlenmiş söz gibi Beni yalnızlığa batırdın gittin Tüm güzelliğimi bitirdin gittin Taş olup göğsüme oturdun gittin Dört yanımdan esiyorsun güz gibi Çıktığım yolların ucunda yoksun Bütün kuşlar döndü içinde yoksun Bin yıl erken ise gecimde yoksun Ömrüme dünyayı bastım tuz gibi