Şizofrenik Şair

Dert çöktü geceye yine yalnızım Sen yoksun ya ondan sızım Boşversene belki alışırım Gitmişsin ya ben yanmışım Melankolikdir duygular bu gece Geçmiş benimle sanki bilmece İsmin dilimde heran bir hece Hasta duygularım bir iyleşse Sevmekse bazen saçma gelirdi Düşmüşüm içine tek o bilirdi Yandı devreler beynim delirdi Duygusuz bakışlar bendimi kemirdi Çok uzaklarda gelen sesin Şizofrenik şair bunu bilmelisin Sevmelisin belkide sende Hatta belkide dönmelisin Şiirlerde tapılan sensin Bazen düşüncem bazen gazelsin Dur bi dakka hep terslersin Bırakda bari sözlerim bitsin Nakaratlara gidişini yazdım Bir kaç satıra ismini yazdım Sevgini belkide kalbime kazdım Neyine yetmedim ve neyine azdım Rafet Mahkum bıraktın beni yalnızlığa Bira ve sigara hep ağzımda Yokluğunda onlar bana yoldaştı Sus ve git artık aklım karıştı Hisset yüreğim kayıtsız kalma Gidişi asılsızca vede saçma Kapansın gözler bırak karışma Benden bu kadar değer yok aşka Ben gülüşünü sen gidişini Ben sevmesini sen bitmesini Ben hep seni sen bensizliği Seçtin gittin ve bende bittin Bazen susmak büyük cevaptır Devrik günlerim senden kalandır Depresyondayım kalbim kırıktır Deforme edilmiş bir hayatımdır