Geçmişin İzleri

Seni yazdığım tüm sayfaları attım çöpe Acı verip gittiğin günden beri düzelmeye çalıştım ben Geçmişin kötü bir yanı yok acı vermeyen Ürettim zamanı ele geçirmek için bahaneler Gülüm demelerim falan gerçek değildi Düştüğüm çukur öncekilerden daha betermiş Dinlemedim kimseyi çektiğim tüm acılar birgün biter Zannettim... bir tanesi bile bitmedi Önümde çıkmaz bir yol... çakıldım bu şehrin tam ortasına Bir güneş misali içimi ısıtırdın... Seni nasıl sevebildim onu bile bilmiyorum Bu diyardan giderken emanetim bir kalpti Ölümlü değilmişim gibi sevdim seni Bu kalbe ilk gelende değilsin son gidende O yüzden hüzünlü bu kalp unuttu seni Sen iste unuturum ismini umrumda olmaz bile NAKARAT X2 Geriye dön tüm kurduğun hayalleri yak Üzülmeye değer diyorsan gidip yan Geceleri kara kara düşüncelere dal Yaptığın hatalarından kendine ders çıkar Senden kalan her şeyi bir kenara attım Hatıralarını, mesajlarını verdiğin sırları Bir kıvılcım yeterlidir tutuşması için Yanan sadece bunlar değil birde içim Gelip bakabilsen keşke tüm hayaller toz oldu Bitti zannettiğim tüm gözyaşları bugün doldu İçimde yeşerip büyüyen tüm güller soldu Kalbimdeki son sevgiyi öfkem kuruttu Yaşamak istediğim hayatta unutmak istediğim detaysın Senin bu kalpteki yerin yalnızlar mezarlığı Gözyaşımla büyüttüğüm tüm çiçekler beyazdır Benim toprak dediğim bir uçurumun kenarı Hayat ne verdi ne aldı benden Kalbimde bir sürü yara var her yönden Cesareti yoktur bence sözünden dönenin Bu eski bir şairin ölüm törenidir