Umut Sokağı

NAKARAT X2 Attığım her bir adım elime yüzüme bulaştı Sonra Umut Sokağı'na düştüm, durmadım dolaştım Kalbime gömdüğüm kötü, eski anılarıma ulaştım Ve belki de geldiğim yer en son duraktır Yaşananları ben yaşamamış gibiyim Dışarıdan baktığın zaman sakin ve sessizim İçime atıp biriktirdiklerime inat oturup bir karar verdim Bunca olayın üstüne kendimle sohbet ettim Hayat kötü ve çıkamıyorum bu paradokstan Yaşadıklarımdan sonra yansın yalan orman Ben öldüğüm zaman fırsat kollayan akbabalar alır organ İçimdeki her şey kül oldu çünkü savaş başladı çoktan Kaybediyorum seni, beni yavaşça ve sessizce Fikirlerim ilerlemeden sabit kalıyor yerinde Ben bu savaştan yorgun çıktım yıllar uzadıkça uzuyor "Belki de bir şeyler uzuyorsa güzelleşiyordur" NAKARAT X2 Attığım her bir adım elime yüzüme bulaştı Sonra Umut Sokağı'na düştüm, durmadım dolaştım Kalbime gömdüğüm kötü, eski anılarıma ulaştım Ve belki de geldiğim yer en son duraktır Bitti her şey sanki hiç yaşanmamış gibi Belki aniden bitti, kafamda kurarken yıllar geçti Kimbilir, kalbim acı duyuyor ben hissetmiyorum sanki Ne olacak bu oyunun sonu ne olacak benim halim Hislerime kulak verdim onlar bile yanılttı beni Kurguladığım her şeyi yazdım bir kağıda hazırladım tezi Beş yıldır devirmeye uğraşıyorlar rapte bu devi Umut Sokağı'na düşene kadar her şey feciydi Kalktım ayağa tekrardan Yıldım eski yıllardan Dört bir yanda yandı hektarlar Benim hayatım kadar yok sıradan İnsanlar, elimi tutan yok herkes bırakan Tarafta, ben düşerken yavaştan, daha içimden çıkmayan Düşünceler var, her yer bana deplasman Üzülme dostum bu da geçecektir birgün olmayacaksın dışlanan Düştüğün o merdivenleri tekrar tırmanan Düştüğünden eskisi kadar hızlanan "Kaçmayacağım beni yargılayacak olan sınavdan" NAKARAT X2 Attığım her bir adım elime yüzüme bulaştı Sonra Umut Sokağı'na düştüm, durmadım dolaştım Kalbime gömdüğüm kötü, eski anılarıma ulaştım Ve belki de geldiğim yer en son duraktır