Zamanla Yok Oluyormuş

Artık anladım sonunda zamanla yok oluyormuş Kalbimden bir kuş uçuyor diğeri konuyordu Birini sevemem diyordum başkası olmaz diyordum Yalanmış... çok sevdiğin gidiyor yerine başkası geliyormuş Bak o eski Numan yok artık... çok oldu öleli Tarih 12 Kasım'ı gösterirken öldü... İyi bak gülüm çünkü bu satırlar senin eserin Bu satırları yazma sebebim sensin Susuyorsun belki beni kırmamak içindir Korkma! Bana bir şey yapamazsın kalbimde yok yerin Yaşanması gereken bir şeydi yaşandı ve bitti Ne sen umrumdasın ne de okuduğunda hissettiklerin Senle ben değil bizdik, birdik, beraberdik Şimdi sen sensin ben benim, iki farklı kişi Gökyüzündeki en parlak yıldız biziz demiştim Seni sevip sana gülüm demiştim... Senle geçirdiğim her şey hatıra değil kapanması gereken Yaralar sadece, unutursun demiştin ya başladım yavaş yavaş her şeye Sana beslediğim ne sevgi var artık ne nefret Ben senin tutamadığım ellerini sevmiştim Her masal birgün biter, bazısı iyi bazısı kötü sonla Bütün güllerim soldu artık senle yeni bir hayat olmaz... Gerekiyor kalbimden olduğu gibi düşüncelerimden de yok olman Tek diyeceğim mutlu olursun artık MegA'dan saygılarla...