Hesap

Dünyaya tek bağım bir çürük lehim İki satır vehim, iki yıkık him Bir gümüş tabakam bir de tespihim Hesabın içinden çıkamıyorum. Kiralık tebessüm görece süs'müş Bana bol geliyor, takamıyorum Zannedersin ruhum cismime küsmüş Yanıyor aynalar, bakamıyorum Düşküne kem bakan gözlerde cebir 'Ben” diye başlayan cümlede kibir Hangi yana dönsem sonunda kabir Var diye bulanık akamıyorum Deseler; üç kuruş ömrün nisabı Neyimle öderim, hangi hesabı? Yedek yok değişem kirli esbabı Yırtılacak diye yıkamıyorum