Kimi

Kimi sütten çıkmış ak kimi pırıl-pırıl pak Kimi insana benzer zikri alçak mı alçak Kimi dinden firari vicdanından kayıp hak, Kalubeladan gelmiş insanları kim tanır Dönüp baksak aynaya aynada yüz utanır Kiminde ar kalmamış kiminde yatacak yer Kimi çalar geçinir kiminde altındır ter Kimi evrene talip kimi bir lokma ister Kiminin sofrasına gelmeye tuz utanır Dönüp baksak aynaya aynada yüz utanır Kimi üşür soğukta kimi yanar tatilde Sorsak hepsi inanır kiminin yalnız dilde Su para ekmek para bari şefkat sebil de Görse bizi ölenler daim kalacak sanır Dönüp baksak aynaya aynada yüz utanır Kimi sahnede farklı kuliste farklı oynar Kimi mazlum görünür yüreğinde kurt kaynar Kimin içinde buz kiminin içinde nar Et ve kemik yığını sonun nere dayanır Dönüp baksak aynaya aynada yüz utanır Kimi yetim sırtında kimi kimsesiz avlar Kimi kandırdım bilir nefsi kendini tavlar Kimine hazırlanır cehennem süsü lavlar Kimiler her devirde başka renge boyanır Dönüp baksak aynaya aynada yüz utanır Kimi Rabbi terk eder beşer önünde çöker Kimi makam uğrunda cehenneme yük çeker Kimine haram zehir kimi insana şeker Bu gaflet uykusundan kim ne zaman uyanır Dönüp baksak aynaya aynada yüz utanır Ya biz nasıl bir haldeyiz Hayırda mı şer de miyiz? Özümüzden uzakta mı? Doğru olan yerde miyiz? Yaratılan her insanı Sevdik mi yaratan için Kendimizce hesap edip Sorduk mu bu gaflet niçin Düşündük mü yaşlanmayı El verdik mi bir hastaya Belki bu gün belki yarın Bizde gireriz tahtaya