Araf

Bugün fazla doluyum, zaten sizde anlamıyorsunuz ki Artık huzur denen fahişeyi de sallamıyorum ne yapayım ? Sanki her yanımdan öldüğümü de hissediyorum al git Eğer İstediğiniz buysa bende kalmadı lan sevgi ! Unut gitsin Mehmet zaten hiçbir zaman sevilmedin Sevilsende sırtından hep hançerleri yedin Herkes başkasından yarım kalmış, asla bunu görmedin Öldürdüğün ihaneti hiçbir zaman gömmedin ! Küçükken çok güzel şeyler zannederdim aşkı Fakat büyüdükçe anladım ki palavraymış aslı Pes etmedim yoruldum siz devam edin tatlım Yada pes ettim bil, rahat bırak gözyaşlarım aksın… Ölüp, diril sonra tekrar ölüp diril ! Böyle sürer hayatın sen anlamadığın için Sana bir sır vereyim, boşa koşma hayat bana kefil Senin bildiğin tüm şiirlerde sadakatin sefil… Bir gün mutlu olduğumda sizden hesap soracağım tek tek ! Umut aç bir çocuğun gözlerinde yarım kalan ekmek Size ağır gelir, yollarıma bir bardak su serpmek Sayenizde öğrendiğim tek şey kaybetmek… Gidin, bende zaten beklemiyorum artık İnandığım ne varsa ben üç kuruşa sattım Sigaraydı hayat, bana izmariti kaldı Aşka dair her şarkımı yazdığıma pişmanım… (Klarnet solo) Yirmilerde çok öldüm ben anlatmama değmez Liman yoksa kalbinde hiç gemiler de gelmez Gönlüm cesetlerle doldu gitti artık gücüm yetmez Helal olsun hakkım sizde helal edin son kez… Yarattığınız şaheserle gurur duyun hepiniz ! Sizde bi damla su sevgi, bende koskocaman deniz Kime son dediysem olmadı hiç olmadılar temiz Adam olanlar zaten bedel öder hemde sessiz… Hep aynı saçmalık giderken hepsi ‘'Farklısın'' dedi ‘'Hiç unutmayacağım, bende adın her zaman saklı'' dedi Bakıyorum da hepsi, şimdi unutmuştur sözleri Ben gidenlerin aylarca boş yollarını gözledim… Olur elbet, bende dönüp geçmişime gülerim Bir kızım olur ve ona hayat çalmamayı öğretirim Sizde gidip pişmanlığı duvarlara söyleyin Ben artık ölüp bu diyardan gitsem bile görmeyin… Yalan dudaklarda aşk arayan sizdiniz hiç gücenmeyin En büyük hatam, ‘'Seviyorum'' diyene güvenmekti Üzülmekten yorgun bu suratım bir gün güler belki Sanmıyorum, artık ölüp dirilsem de düzelmez ki… Artık gitme vakti geldi, aklım ermedi yine Hanginize gelmedim ki, gel dediğinde Gitmeyi bilmeyenler hiç gelmesinler… Sevmeyi bilmeyenler de, sevmesinler !