Bağımsız

Sokaklardan hallice bir umut Fazlasıyla zorbalık ve sevda karışımıydı benim beklediğim hudut.. Adım insan Tüm devletlerden önce doğdum ! Dur dediler… Topraklara çizgi çektiler Ve ‘'Benim'' dediler Bütün doğanın hakkını yediler… Haritaları kanla yazdılar sonra dönüp şaraplarını içtiler ! Çekip gittiler… Sonra ülke oldu, Farklı olan herkes hain… Ön saflarda bayrak tutanlar nadiren gülerken kolluklara Öyle bakarlardı cahil cahil… Kara bayrakların altında dönen ütopik şiirler Anarşiye geçit veren aykırı düşünceler Ve çok daha özgür bir dünyada düşüp küçülseler Bir gün bizde şiirler okuruz belki o meydanlarda. Barış sevdalarında anlatılanlar yumruklarda Cezalı birkaç kitap verdim ahbaplara ‘'Nesin sen!'' dedi ‘'Silahla olmaz'' dedim Güneş ne kadar yakarsa yaksın, asla solmaz deniz ! Fikirler asla idam edilemez ki… Bağımsız ve özgür kal Ve sen… Güzel kadın… Sinemalar. Kulağına bir şey söylemek için eğildiğimi sanarlardı Ben saçlarını koklardım Cenneti akciğerime toplardım Öylece bakarken gözlerine dalıp gitmek Şiirden şuura dönüş damalarımda her zerre titrek… Güzel kadın… Hayalin en aykırı ve olumsuzu Bir gün Santa Clara'da uyursam, Monika Ertl'im olur musun ?