Fare İle Dağ

Öyle kıyılardan geçmişiz ki düşün deniz görmemiş.. Ki bu nasıl tevazudur bir kurşunla ölmemiş 1909'daki bir ermeni genci Tıpkı bütün çağa kafa tutmuş 68 direnci... Kavgayı yeterince tanımamışsın belli ki Bir güz akşamı fırtınasında beklediğine değdi mi ? Yazık sana ! şarkılarımın muhattabını soran konuklara, Bir tatbikat sabahında, sirenle irkilen tüm çocuklara... '...canlı değil, büsbütün ölü de sayılmaz' demiş Sartre Bütün bir çağı tasvir eder kalkıp (ne yazık ki) Hayatın tanımı,bir tamamlanmamışlık, Hep birşeyler eksik, ve hiçbir şeyler artık... Hiroşimalı çocuklar gibi Birazdan öleceğini bilmeyen 19 evlat F-16 sesiyle... Bir aralık gecesinde... Birkaç karton sigara ve kaçak çay eşliğinde En çok ağladığım, can yoldaşım katırım öldüğünde... Söyle yarim, dünya böyleyken sevdadan mı bahsedeyim sana ? Minik bir kız seslenir, param bu kadar yok başka... Annemin borca aldığı renkli şemsiyeyi tutsam sıkıca Yine de başımıza bombalar düşer mi bakkal amca ? Bir gün gözlerimiz öğrenirse görmeyi, inanmayı Hep 17 yaşında kalmayı, kavgayı, asılmayı Sonsuza dek sürdürülen çetin sınıf kavgası Ve olabilecek en yüce vasiyeti, silahların susması.... 'Yaşasın tam bağımsız Türkiye' yazardı pankartında Ve üzerinde Filistin'in siperlerinden kalma bir parka, var ya Çağrılırken idama, ölmeyi çoktan göze aldığını haykırır inatla Ve can dostlarından yalnızca birkaçıdır Mahir ve kavga Mezopotamyalı bir çiçek, Acı, açlık ve savaşla yoğrulmuş Ölürken 'Dönen dönsün, yolumuz Pir'in yolu' demiş demek... O binanın enkazında, pilsiz bir oyuncak bebek Bir işçinin küçük kızı, ya da bir melek... Tank, tüfek ve topları eritelim artık Ve sonra yaşamı yüceltelim çocuklara Derler ki, Onlar zaten aşık doruklara Susmak ölüm, kalkıp bir kez olsun konuşsana... Ortaların doğusunda güçlükle nefes almak Sanki 10 Ekim'de Kerbela'nın dayanılmaz sıcağında kalmak Sonsuza dek bu savaşı sürdüremez kanla Siz yine de, barışı şiar edin canlar... Özgürlüğe ölüm demişler sevgilim Sorma nasıl, nasıl, nasıl diye... 99 Düzce, elinde birkaç ekmek 'Hep gençler öldü' diye ağlayan Tertemiz bir yaşlı adam Halen kanar yaram... Bunca acıya... Elbette kıyameti tanrı değil, inisiyatif almış ihtilalciler koparır Yaşlandığını hatırlayım üzerinden milyonlarca insan geçmiş sokağın nerdeyse bir halkın isminden bile söz etmek yasak, çok ayıp Ne dersin ? Ölümü, evladını kaybeden bir anneye soralım... makus... Kan ve barutun ortasında doğduk Ve ortadoğulu olduk Buna kader diyen insanlara ciddiyetle sorduk İsmine tanrı dedi biat edip korkun... Nihai aşkımızsa barış İnsanlığı kucaklayıp, sarılmakla tanış Derken yaşlı adam söylemişti kurşunlara alış... Umut, bir şarapnel omuzlarda hem de birkaç karış...