Gölge

Efendin özgürlüğün kendisiyle bile kölesin diyorum sana samuray Önünde iki yol var biri ronin olmak, biri seppuku… Bak, dolunay…. Yazgını kendinden emin bir stoacı gibi karşılamak, sonu vay… Aurelius, Diyojen, Epikür ya da Seneca, ….. yolu fay… Öğreneceksin bilgeliği tüm bu okyanuslara bir yön vereceksin kaptan ! Tüm limanlar yansada, asla o gemiye dönmeyeceksin ! Deseler ‘'Bir şafak görmeyeceksin.'' Öyleyse hiç ölmeyeceksin ! Merak etme bu sonuncusuydu, daha kötüsünü hiç görmeyeceksin Ağızda inançsız bir dua, ‘'Beni ebediyen yak ! Ona dokunma.'Teninde meleksi bir tonla, onu son kez öpmüştün hatırla Bu sefer kefenle yanında, söyle ne görüyorsun ona bakınca ? Toksoy, bazı savaşlar kaybettiğinde kazanılır. ‘'Hayır, saçmalama!'Kim bilir hangi dizen Jisei, Hangisi Haiku bilemezsin Kapılar kapalı ve gidemezsin, umarım kılıcını bilemezsin Sensei ! Cehennem ödül sana , ateş de haram ve araftasın Görüyorum ölümüne yara almışsın, söyle, neden hala ayaktasın ? Ebediyete kadar lanetlisin ve bu kadar öfkeyle dayanamazsın Ayağa kalk ve bana aman dile, ölüme böyle dik bakamazsın Sana son bir sır vereyim ben yokum aslında sende kendinle kalakalmışsın Ne tanrı, ne aile, ne yaren, evet yolun sonunda yapayalnızsın…