Güneş Batarken

Güzel gözlerinden sarkan aşkı anlatamam belki, Gurur savaş bekler iken saklanamaz sevgi ! İmkansıza gülüp geçer saçma sapan derdim Bekledim, hep arkama bakmayanda benim… Tutsak etme sevgini, sonsuzluğa koşsun Varlığında kayıp aşk, yokluğunda komşum Yüreğimden kopardığımı doldurduğuma koydum ! Verilmeyen cevaplarını sorduğuma yordum Herşeyim yitip gider, birgün öyle bakarken Hiçbir ölü kaybettiği anlayamaz yaşarken ! Şafak vakti geldi şimdi, sende güneş batarken Savaşmak mı gördüğün, mutluluğu satarken… En çok acıtan da inanmandı yalanlara İftira çekip gider hesap verir kalanlara Beni kendiler gibi kirli biri sananları Öldürmedim ! Senin ismin geçmesin bu zamanlara… Hipergamik eğilimlerin kıyısında kadın… Ve tüm doğası hırçın Uçurumda kaldı… Göz çukurlarına sevda eken biçtiğine yansın ! Unuttuğum vicdan gibi hepsi sende kalsın Seni sana bıraktım ve beni benden aldım ! Tüm bunlara rağmen, geri gel velhasıl, Pis kaderin gözlerini yeniden sel alsın… Gönül kendi katilini vuranlara kandı Yürek fazla yoruldu, tuzaklara vardı Konuşanlar yutkunarak uzaklara daldı Sevdanın çilesi, susanlara kaldı… O güzellik karanlığa bugün doğdu ! Gülmek uzak sen bardağa hüzün doldur ! Neye inandığını anlatmaya yüzün yoktur Giderken tüm hikayeler dürüst olsun ! Darma dağın hayatları seçenler düzenli Paramparça ümitlerle gelenler üzer mi ? Sebepler tükendi, Aklında bulunsun : Aslında tüm kadınlar severken güzeldir…