Huzursuz Ölüler

Anlatmaya çalıştıkça delirmiş gibisin Sanki memlekete hürriyeti getirmiş gibisin ! Ferahlıkla kavga edip gerilmiş birisin O an yaşanmamışlıklar akla gelirmiş bilirsin… Kader denen saçmalıksa ellerimde kalmış Senaryonun en afili sahnesinde yanmış Varoluş ve yokluğun tam ortasında kalmış İntihar, genellikte bir acil çıkışmış ! Çocukluk tüm hayatının akciğerleridir Eğer orada nefes almadıysan yak diğerlerini ! Yıllarını bir kancayla geçmişse astığından beri Issız bir liman kalbin, esefle battığından gemi ! Sırtımda memleketten dizeler getirdim sana Sevgilim, tükendiğimi bildiğine eminim ! Kader bir saçmalık dediğimde gerildin ve Varoluş bir yalan bense tüm hiçliğe kefilim ! …bırak ağlasınlar öylece Yazgı böyle olsun istemezdim, sakın bir şey söyleme ! Sanki tüm ümidim yakılmış bir köyde Şimdi o aşıklar silahlarına sarılmış mı söyle ? Tanrı kadar gerçeklerden çok uzak bir ihtimal Bu senaryonun beklenmedik bir yerinde şarkı Söyle o yoz dostlarından kim elinde kaldı ! Sen devletsin ben kalbinde bir gerilla kampı ! Devrim ve şiir zaten eş anlamlıdır lügatta Savaş denen illet bugün suskunluğa mahkum ! Yüzüm gözüm kan içinde dört duvara mahçup Şuurla giderken huzur, nasıl bir kıskaç bu ! Sahralara göz diken bir kırlangıcın gayretiyle O yoz dudaklardan bana bir cümle bağışla ! Göç etmeye zorlanmış o beyaz yakarışlar Ağzında barış var fakat elinde kılıçlar ! Evet, doğduğumdan beri ben bir asiyim Canlı gömülen tüm isyanlara vasiyim Kurtarıcı bekleme, sanma var fatih Gönlün bir Abbasi ise, benim Hamdan Karmati !