Gamzen Benim Evimdir

Görünenle gerçek arasındaki köprü Yer, gök bir de martılar gamzeni çağırır Gamzen benim evimdir Aşığım görünene de gerçeğe de Gamzen bazen görünmez Gamzen benim evimdir Şimdi evler, evsizlik Sokak ta içinde madem Alışkınım beni nereye atsan Aşk nereye atsa Tutmasa da elimi Gamzen benim evimdir Çirkin bir kadınım bazen Seviştiğim de oldu istemeden Ama kalbim titrer ne zaman bir türkü dinlesem Neyim varsa senindir Gamzen benim evimdir Şarkılar söylerim ansızın Uzar ellerim, kalbim büyür, içim taşar Kırmızıyı silerim dudaklarım senindir Gamzen benim evimdir Güzellik nedir bilmem Bilmem sessizlik nedir? Tırtılı izleyelim, kozayı Kelebeği var eden evidir Gamzen benim evimdir Ben seni aradım sabır bahçesinde Güle dedim 'dibinde har olsam” Yalana da adarım ömrümü ne var Mezarımdan da bağırırım Tanrım bu işte bir yanlışlık var Ben seni aradım gül dibinde, har içinde Kolonya şişelerine büktüm boynumu Şimdi imkansız dedikleri her şey oyuncağım olur yalnız Sabır bahçesinde küçük bir kız, kocaman bir kadın Gamzenin kendi deva bulmaz Ne yapacağız başkasının olan ömrünü?