Ağustos Ağrısı

Bir ağustos akşamı daha bastı dünyayı Binbir renkle ışıyan tüm nesneler karardı. Ve yetmez gibi bir sis de gelip boğdu ayı Yerden semaya kadar neler neler karardı. Bu zulmet girdabında kararmayan tek ışık Gözlerimin ucunda yanan hayalin oldu. Biraz özlemle, aşkla, biraz gamla karışık Seyre daldığım dağlar uzanan elin oldu. Saçların dalga dalga köpürdü tüm kıyıda Ve öteden de sesin bir ezgiye başladı. Unutmuştum seni de o eski şarkıyı da İşitince bir lahza yüreğim yavaşladı. Fakat bir kara duman bastı arzı, semayı Söndü hayal ateşi, pervaneler karardı. Kalbim de kesti birden seni anımsamayı İçimde gezindiğin kâşaneler karardı. Bıraktım kör boşluğa bir tüy gibi gövdemi Çeksin beni rüzgârlar, alıp götürsün diye… İçimden silinmişken ömrümün tüm matemi İstedim yok olmayı bu huzur sürsün diye… Kapkara bir sis bastı gördüğüm son rüyayı Takvimdeki yapraklar ve saatler karardı. Ve kalbim kesti artık telaşla çırpınmayı Kapattım gözlerimi, işte her yer karardı… Mesut İlkay YANIK