Dişi Arslan

Ey benzi yanardağ gibi yanan kız! Nedir bu alevin, nedir bu öfken? Yanaşanı yakıp tutuşturan kız! Ateşten bir makber midir gölgen? Kurtulamaz bir kez uğrayan sana Bir deprem misin sen yürekler sarsan? Erler ki bundan haz duyarcasına Can verir pençende, ey dişi arslan! Ellerinle keskin ecel tasından Bana da bir bade içirmez misin? Sihrini kalbimin tam ortasından Bir ince tığ gibi geçirmez misin? Efsunun benim de ruhumu sarsa Kapılsam mest eden serenadına… Kalbimi yerinden söküp çıkarsa Aşkınla ölmenin varsam tadına. Başımda essin de o eşsiz huzur Sonra sen darbenle helak et beni. İster yak, külümü rüzgârda savur İster kör kuyuda tutsak et beni. Kahrına da tamam, işkencene de En şedit kedere, derde sür beni. Bu sevda ebedi kalsın da bende Dilersen bir ömür süründür beni. Mesut İlkay YANIK