İyileşmez Yalnızlığım

Ne vakit aydınlanır bu benim kara bahtım? Başımda kasırgalar eser gamla beraber. Sanki gönlüm seyyahlar ağırlayan bir rıhtım; Ki gelen durmaz gider hep akşamla beraber? Yükselince gökte ay, kabarır yalnızlığım; Kalırım bir boş deniz ve meltemle beraber. Ki benim deva bulmaz deruni sessizliğim Başlar işte azmaya hep bu demle beraber... Yine dün bir gidene son bir defacık baktım; Düştü iki gözümden iki damla beraber. Biraz daha kal diye kolundan tutacaktım Bir yıldız gibi kaydı o hamlemle beraber. Silinerek ufkumdan gaiplere karıştı Karardı tüm varlığı ümidimle beraber… O ne ıstıraplı ve derin bir kararıştı!.. Ki bilmem karanlıkta şimdi kimle beraber? İhtimal dökülecek ölsem dudaklarımdan; Son bir nefes, bir seda ve bir cümle beraber… Doğrulup uzandığım çiçeksiz mezarımdan "Yalnızım" diyeceğim tüm gücümle beraber. Mesut İlkay YANIK