Yirmi Üç Mum

canını denize katmak için deviniyor kayaların arasında ırmaklar aşk taşıyor her molekül ve her nokta yıldızlar görsün diye ay yana yakıla dönüyor boşlukta derken bir bomba patlıyor sıradağlar büyüklüğünde yangın yeri örenler atalar yurdunun ismini öpüyor eski bir haritada öpüyor afrikalı çocuk öpüyor tüm sömürülmüşlüğüyle granada meydanında mağrur, umutlu, yakışıklı bir heykeldir lorca gözünü kırpmadan bakıyor katiline bakıyor ölümüne bakıyor tüm şairliğiyle kelebek ömrünü konduğu son çiçekte tamamlıyor karınca greve yanaşmıyor inatçı ve çalışkan fakat kuş usandı avare uçmaktan ceylan yine ürkek aslan yine kıyıcı tilki kurnaz incir arsız papatya muhbir portakal yine kiloyla yine tatlı, yine acı bir avuç buğdaya kaç saat çalıştı yine köylü çocuk ayağı yara, avcu nasır anası gebe, babası çok yoksul daha da büyüyor yoksulluğu lokomotif çuf çuf gidiyor rayında düzde ve dikte uçak yine süzülüyor göz büyüleyen mavilikte gemi yol alıyor suçlu ve ürkek miçolar bağırıyor İlerle İlerle İlerle güverte tıklım tıklım mültecilerle fabrikalarda serseri vardiyalar durmadan devam ediyor yağ diye kan akıyor makinelere uykusuz işçilerin kopan kol ve bacaklarından fakat büyüyor fabrika büyüyor yiyerek işçisini her şey büyüyor her şey yolunda yani her şey yolsuzluklar da dahil bu yolundalığa eşya aynı hızda bin yıl öncesinden bin yıl sonrasına akıyor ve bir şair öğleüstü sözde bir doğum günü şiiri yazacaktı bu akışta yalnızca sevdiğini düşünerek fakat şiir daha ilk sözcüğü kağıda bırakışta şairin delik deşik kalbinden düştü yere hayata karıştı hayatın kanayan yarasına değdi süslü mısralarının etekleri affetsin bu talihsiz şiirin şairini affetsin yüreği affedişlerle dolu onurlu sevgili şimdi gözlerimi kapatıp doğduğun güne gidecek ve çiçek bırakacağım beşiğine annenden önce ben öpeceğim seni peşine bir daha ve bir daha öpeceğim doğum günün kutlu olsun sevdiceğim