Napıyım

Verse 1: Başlamadan bittiler, bir gelip bin gittiler Zamanı sürgün ettiler be kafamdaki tilkiler Uçurumdan ittiler, gün doğmuyordu eskiden Yaşımdan daha belirginmiş alnımdaki çizgiler Be napıyım söyle, eskidendi eskiler Avunmakla geçmiyor ki saatler ve nöbetler Adımlarım sendeler ve hep kendine öğüt ver Aklı ziyan ettim çünkü kayıpken silüetler Şimdi zaman tüm hızıyla geçiyorken yanımdan Adımlarım ağır kaldı yorgunum bu yaşımda Bu zehri alın kanımdan bu sokakların başında Bu şehri alın başımdan beni yoruyor bu yaşımda Hayatı öğrendiğim sokakları anlatıyım İstiyordum yağmuru penceremden izlemeyi De yoktu, geceleriyse üstüme yıldız örtmeyi Bankta uyumak yerine sizin gibi gülmeyi Nakarat x2: Söyle şimdi napıyım ben? Söyle şimdi napıyım? Hayallerim değişti bense aynı yerde aynıyım Söyle şimdi napıyım ben? Söyle şimdi napıyım? Kurallar değişmiyor, kaybeden kazanmıyor Verse 2: Yorgunum, bu şehir bırakmıyor peşimi Ben kaçıyorum da koruyor zihnimdeki yerini Bu doğru kaygı doldu geleceğim bi korkuluk Hangi zaman hangi şehir hangi mevsim doğrudur Tek bi çare tek bi çıkış dedim kendi kendime ben Kaçmalıyım bi yol bulup, belki derdim son bulur Kaçtım, uzaktayım kurallarımı unuttum Huduttayım umutlarımla yeşerdim ve vuruldum Kuşandım prangalar, bitmeyen travmalar Çocukluğum, gökyüzüm ve yıkılmış tiyatrolar Sertleşiyor hitaplar, yırtılmış kitaplar, Gençliğim, geleceğe adımlarım fiyaskolar İstemezdim susmayı, istiyorken kaygısız konuşmayı Çocukken istediğim o uçurtmayla uçmayı Olmadı, çocukluğuma sığamadım Bunları ben seçmedim ki yaşamak zorundayım. Nakarat x2: Söyle şimdi napıyım ben? Söyle şimdi napıyım? Hayallerim değişti bense aynı yerde aynıyım Söyle şimdi napıyım ben? Söyle şimdi napıyım? Kurallar değişmiyor, kaybeden kazanmıyor