Yol Yorgunu

Nakarat x2: Yol yorgunu, hayatım yol yorgunu Dese bana son vurgunun Ölüm olsa ucunda kaybetmem savaşı. Verse 1: Sadakatin sınırlı bir cümleyle çekil Bugün yoluma çıkanların hepsini ezip Defolup gidicem ben bu şehir kan Elimde cinnetim ve bi kaç bardak umutla Kaybedip kin aldın öyle, boşverip hayatı Ona söz veripte ağladın hiç koyverme zamanı Kaybedemem savaşı henüz vakit var bu sefere Parayla saadet olmaz gülümsemek yeter bazen Arkanda sandıkların önüne engel üzülme Ona sorsan canından öte zaten Ve sonra biri çıkar ki her zaman yanında olup Karanlıkta ay sabaha güneş öyle umut olur Kafamda tonla dert var olmaz ölüme yakınlık Kanımda hırsın akıntısı cesaretim azılı ve ben İçimde mezar kazıp öldürdüm gidenleri Söndürdüm yalanların mumlarını üfleyip Nakarat x2: Yol yorgunu, hayatım yol yorgunu Dese bana son vurgunun Ölüm olsa ucunda kaybetmem savaşı. Verse 2: Zamanla alışılır fakat giden gider Odam dolu bi ton sayfa baktığında hepsi bi ders Resmedilmiş bi tablo hayal kursan yeter Bir mahalle oynayan çocuklar üstü başı güneş Rap benim silahım çekil rap benim günahım olsun Rap benim savunmam ama sizinkiyle bir değil Kes bırak fiyasko hayat savaş silah dil Maalesef insanoğlu ölü cenazesi kirli Hedefe doğru koş ve gözünü yum ki görme engel Tamam kötü adam benim, sabıkam temiz sana yardım etmem Bunuda böyle düşünüp kör gözünle gör iyiliği Sonra kavga çıkar bi şey yapmadan de ki hakkım değil Yol yorgunuydu kalbim sakinim Ne yapsamda yaranamıcam insanoğlu çiğ süt emmiş Başarsamda yakama yapışıp olmadı derler O yüzden istemiyorum umrumda değil. Nakarat x2: Yol yorgunu, hayatım yol yorgunu Dese bana son vurgunun Ölüm olsa ucunda kaybetmem savaşı.