Aday

Onu alnından tanırdım secde iziyle yaralı alnından ve hiç kurumayan gözlerinden tanırdım karanlıkları yırtan ışığıyla kartalları kıskandıran bakışıyla hiç kurumayan yaşlı gözlerinden tanırdım yağmur gibi duaları vardı seher vakti şehadet için yakarırdı ağlardı gök yarılacak sanırdım kuşların dinlediği dualarından dağlar eriyecek yalvarışından sanırdım bosnaya gittiğini duyduk bir gün çoluğunu çocuğunu bırakmıştı, bir seher vakti gerek yoktu dedi kimimiz kimimiz ardından ağladı sonra geri döndü kaybolan tılsımlı bir ışık gibi döndü ansızın bir akşam vakti karşımızda ağlıyordu sanırdık kuşlarda ağlıyordu sağ elini gorajde'de bırakmıştı gördük ki sol ayağını bihaç'ta uykuyu bırakmıştı şehadet tutkusuyla ağlıyordu dağlar bu defa erimişti yakarışından şehit olamadım diyordu sonra yine kayboldu bir akşam üstü iz bırakmadan anasıyla kucaklaşmadan dünyaya küsmüştür diyecek oldu kimimiz kimimiz ardından ağladı öğrendik ki karabağda görülmüş bir süre bir süre keşmirde bir zaman filistin'de sonra yine bosna'ya dönmüştü duyduk ki komutandı ondört yaşlarında delikanlıların komutanıydı on dört gün aç savaşmıştı şehit adayı diye anıyorduk artık onu işimizin uzmanı biz mücahidler yeni elbiselerimizle arabamızla, evimizle henüz fırsat bulamamıştık fırsat bulamamıştık işimizden onu anmaya zaman kalmıştı sadece yüreğimizde, adı kalmıştı dilimizde bir gece vaktıi döndü, sonra ağlıyordu gökyüzü mutlaka çatlamıştı bu defa kuşlarda gözyaşı kalmamıştı bir kolu yoktu artık farkettik bir bacağı yoktu ve saçları yanmıştı belli ki kahpe alevlerden sanırdık ateş utanmıştı sular utanmıştı bir de biz arkadaşları nerede bıraktığını soramadık susuyorduk soramadık ne yaptığını tekrar kaybolduğunda şaşırmadı hiçbirimiz tanımadığımız bir arkadasşıyla gitmişti dağları aştıklarını söylemişti bir görgü şahidi çevresinde ışık olduğunu söylemişti çok ateşliydi dedi kimimiz onun için kimiziz aceleciydi dedi çeçenistan'dan haberi geldi sonra şehit düşmüştü hiç korkmamıştı gülümsediğini söyledı görgü şahitleri bize dua ettiğini söyledi çocukları ne olacak dedi kimimiz ihtiyar anası ne olacak kimimiz arkasından ağladı oysa daha neler yapacaktık onunla acele etmeden, güçlenerek kurtarıcı fikirler üretecektik daha tezler geliştirecektik yaşayacaktık daha çoluğumuzla çocuğumuzla duyduk ki şimdi meleklerle geziyormuş, sabahları dua ediyormuş işimizin uzmanı bizlere yine gülmüyormuş eskisi gibi ve onu yaşlı gözlerinden tanırmış melekler duyduk ki ağlıyormuş seherlerde meleklerde ağlıyormuş halimize ağlıyormuş halimize