Adını Anmadan

Rüyalarım,umutlarıma bir tebessüm doldurur Şakaklarına işlemiştir yaşlılığın ilsilesi Sözlerim duam olur gözlerim gökyüzündedir Kalbim senle dolu iken yanlızlığı erteledim Şafak 21 , geldi çattı yine yıl dönümüm Aynada ki yansımalar yaşlılığın tek düğümü Kalem olup yeniden dikmek istedim bu çarşafları İp de asılı kalan sade organlarıymış Zevki sefa içinde,kalıblaşmış insanlar Ruhunu savaşta kaybedip,günah keçisiyim diyip ve adar Sevaplarına bir iğne takıp tekmeler gerçeklerini İnşa edilen mağbedine saldırırlar Tek bir ihtimalin doğurabileceği mutlulukları düşün Sende bir gün ağlar,bir gün gülmek istersin Omzuma yaslan artık belli olsun somut halin Tek bir ihtimal ver,yaşama sebebim için Nakarat Ne olur dur konuş benimle İki satır bile yazmadım adını anmadan Ellerini yeniden uzat bana Karanlık üstüme yığılmadan