Bak Yeniden Yazdım

Unutkanlık zamanımın dökümünü yakmakta Geçmişle geleceği bir anda susturmakta Düşünmemek, dalıp gitmek derinlere, susmaktır dinlemek, Özlemek sebebsizcene ... Kurşunlara hedef olup savaşta tek başına kalmaktır Dağılmak, hem de içten dağılmak .... Yüreklerde parçalanan sevgilerin hoşnutu olmaz Nadir bulunun bulgular hayata yosun tutmaz Bataklıklar ülkesinde ak yüzünde bir çizgi leke, Yağmurlara bakıp dalan gözler kahvece, Düşünce içerisinde , hayal perisinden akan bir bilmeceydi umutsuzluk denizinde batık umutlar Dağılmış hayatlar ,Yeşermeyen tohumlar Vesveseli dudaklar , Bulunmaz adamlıklar Paraya tapanlar , İnsanlığa laik olmamaya çalışanlar '' var Mesai başladı ve başlangıç kötüyle sonuçlu Emri vaki yapıp çenemize yumrukları oturttu Savunmalar her seferinde boşu buldu çelik yelek omzum da yaralarım pansuman oldu * Nakarat Dur , bak yeniden yazdım boş adamlarla laf dalaştım olmadı Sustum , gözlerimdeki nefret beni korkuttu Küçük beyinlerle bir olup büyük işler başardım Tek süvari , tek kural , tek ordu , tek bir kişi Mikin başında konuşan Mikyasın Ta kendisi Sözlerin mitingi ağır gelirse oturup izleyin İmkanlar kısıtlı ve yaralar yeniden açıldı tozlu raflardan indirilip bir demet saçıldı Kanatsızca düşen ceset acıyı hissedermi söyle ölüm soğuk bi deniz iken yaşamaksa vebalık Köle hayatında barınmak ölümün yerinde , iki kuruşluk kağıda biçilen hayat sahnenizden di , bir tütünün yerini kalem ve kağıt kaplasaydı Düşünen ceset olmaktan korunmuş olur du ruhun alemi Şimdi ruhuna eklenen camı kalbinden sök at Engelliler fotasın da bir beyin daha kaldı bak '' Bak 'Bu Şehir Çocukluğunu yaşatsada , yaşamının sürekliliğini devam ettirmez , anlatır * Nakarat Dur , bak yeniden yazdım boş adamlarla laf dalaştım olmadı Sustum , gözlerimdeki nefret beni korkuttu