Mum Ateşi Sönmeden

Herşey bir sunumla başladı İşi dinlemek için masamıza gelmişti Farkında değildim kendimi kaptırdım sarıldım aşkın gölgesine Bilinmeyen okyanus ortasındayken dalmıştım en derinlere Kalbimi de kaybetmiştim Pusulamı bulamadım Yolumu şaşırmıştım ben,ben değildim İki hafta geçmişti aradan Ayna karşısında savaştım çok direndim Sana gerçekleri anlatmak istedim ve anlattım Sabaha kadar konuştuk yıldızları seyrettik beraber Sonsuz mutluluk mutluluğumuzun perdesindeydi En büyük hatam bir anlık kızgınlıkla söylediklerimdi Defalarca dudaklarıma iğne sapladım Ellerim kan reva vede Hasret yollarına gömdüler tabutumu Bulutum olup yağmurlarını serpele toprağıma Yeşeren papatyaların kökleri dağılır ovalarıma Yaz günlerimi kışa çevirme beni dondurma,soldurma Gülen yüzümün kutuplarda yaşaması zordur ki Hiciv harabesinde küheylanın gel gitleri Dilim mahcup yalnızlık kalbe mızrab ucu Yaram derin yarınım ol benim Sarhoşum gel elimi tut Nakarat Çekip gitme benden uzaklara dünya dahi bıkar dönmekten Zemherinin ortasında kalan ben,Ziyan olmasın aşkımız Mum Ateşi sönmeden ..