Odam Karanlık

Sabır mutluluğa elçi kalır kanatlarını yalpalatır Elin kalemden uzaklaşır dilsizliğine sığınır Senelerce kapalı kalır tek bir odanın mahseninde Aynadan bakar ardına neler yaşadığını hatırlar Kainatın örtüsüne yapışır kara bulutlar Durmadan akarsu acılarını tezgahlar Andığım an bi punç içerim dolmuş kanlı kadehten Kırılan bi bardak gibi dağılırsın anında Son track deyil , son trackte tek beyin Açılan kilidin amaçlarını hedefleyin Tek bir parmak üzerine hedef belirleyin Ya silgiyle tek sefer silin ya kalemle resmedin Evet bazen melankolik bazende sert biriyim Yıkık dökük harabenin içinde kaldı hayaletim Yumruk yemekten sıkıldı budur fulu halin Her sefer denediğin kaçış müebbetine vesiledir Nakarat Odam karanlık olasılıkları baştan yaratmayı başardım Tek bir hamle yapıp şahınızı,şahlatmaya kalkarım Taş yerinden oynamaz altında hazine yatılı Kalpler tek bi hedefte atar mik konuşmaktadır Tılsım gibi etkilenebilir sözlerimindir hicivleri İt çakal kunduz dolanır bal kovanı arar Ama bu yolda tek dilim kes sesini ve artık dinle Gözlerimin kahvesidir , yılların yaşlı insanı Paslı demirlerin puslu vadiside karanlık Açını kapatmadan ilerle sesiz geceler aydınlık Tozunu kaldırarak patinajını da at Sokaklarda izini bırak hedef sade sen ol İlmini küfre karşı savaş eyle ilimsizlik bozulsun Kurulsun artık yeni bi devir insanlar evrim geçirsin Babam denilen adam hiç hayatıma yön vermedi Bir zaman sonra çıkıp gitti geriyede dönmedi Bilinç altım kayba uğradı yaşantım çok değişti Bakış açılarım netleşti güven duygusu köreldi Bu duyguları anlatabilmek öyle zor ki dostum Senin anlayabilmen için söz değirmenine inmen gerekiyo Neden mi dersen adamım Hayat bin fiskelik tokatı her şekilde bana da vurdu