Son Kez Bile

Bir dudak ötesinde kalmış insan oğlu Sözleri yıkıcı darbelerle dolu Gökyüzünde linç edilirken bu mahşer yolu Gelmek gitmek yada kalmak yok Tercih yok dünya boş kovanlarla toprak Şimdi biraz daha yoksay kovanlarla acı tok Dünyaa X2 Tekrar Biraz pazartesi ve biraz ertesi Hep acı hep cebi delik pantalon kazanmak nedir Bilim imkansızlık değil imkan başarmakla elde edilir Çaçaron sinek vızıltısına seslenir Başımı alıp gitmek imkansız , neden mi! neden mi! söyliyim Elimde ailem , ailem bir tek annem , bir tek cennetim mahallem , bu senfoniler ailemle renkle kalben doldu manen Düşman diye bir şey sadece içindeki insanlar Kalbim yine dolmuş hüsranla Biraz melankolik takılsam da düşüncelerim aynı sayko havam da Aşk okyanusların diğer ucunda varmakla varmamak arasın da sonu geçilemez bir tek köprülerde yok Taşla önüme serili mezarlık altın da senelerden vahım Bıraktım , yalnız bıraktım , bu kör düğümle bağlı kanatlarım , Sesine ses olamadım , düşüncesine gölge kattım yokoldu Umutsuzlukla yok oldu , her gelen tekme vurdu , ölümle yalnız uyudu tek başına durdu Kardeşleri kendinden önce toprak oldu ağladı ağladıkça veba kaptı savaşmayı bıraktı Nakarat Son kez bile düşünsene poyrazdan esen yeller beni düşürmeden Bölse beni bu dünya kaç kez bölebilecek kalp dayandıkça Ben karınca olsam kışlık orucumu bozmadan niyetimi açmam Aşk seninle varoldukça okyanusu aldırmam aşar gelirim