En Kötü Kaçarım

Verse 1: Karşı koymam gerek belki, şu an çıkarlarım var Tavrım 'neyse boşla” deyip susmak, planlarımda Tutarsızlık, diz boyuken umutlarım çokta Bulantısı pis kokulu bi'de kuralları zorlar Parasızlık, kabul tamam gelcek peşimden Makûl hayat derler delircem, beni sen Anlamıştın, alışkınsın dinlediysen önceden de Yalpalayıp dağılmışım hiçte görme bence, yüzyüzeyken Artık bitkinim, kilom altmış beş civarı, dümdüz beden Kassız, itici bir halim var git artık derler görenler Düşün gülmezler bilene, Keşke ölsem düşündüğüm; Keşke öldürmez yine de Ölmek zor, vazgeçersin olmak istediğinden Ödlek o, dicekler o boşboğaz herifler Ne düşündüğünden ziyade eylemlerin gerçek Örnek ol, Milis senden sonrakilere (aagh!) Nakarat x16: En kötü kaçarım! Verse 2: Kuralların olmadığı bir dünya değil, olmayan bir dünya Şu anların yaşanmayıp yok olduğunu varsay Ne kadar çok insan varsa o kadar sorun var Kurtuluşu ölüm anca o da korku saçar Hata benim, o da buna son verememem Daha değil, orda burdan çok beterlerse O zaman yarra yerim, yani varsa böyle bi'şey Kaçmak daha temiz, yani kaçmak öyle gidip Nere olursa sıkılınca devam yollara Dene yanılma, kısıldıysan fena ortama Belki gelir, bir cesaret keser bilekleri Belki siyanür, bir şırınga yeter gözlerimi Kapatmaya, kurtulursam ercem muradıma Hattâ baya hazırken ben yapsam şuan daha Uygun zaman değil deyip erteyip kaçar Milis Ruhu daralan delirdikçe ister ölmeyi Nakarat x16: En kötü kaçarım!