Rol

Verse 1: Erkeğim ben ağlayamam çekilip bi' köşeye Dertlerimle anlaşcaksam bilsinler Ben ölmeden bırakcaklar peşimi, istemiyom eziliyim, Hayatımın belirsizliği sükunet tek istediğim, az da olsa Zaten yarın şansı zorla faslı, zorla faslı Yaratmıyom geleceği, radikal bir karar aldım Özgüven, göstermekten ziyade Cahillikle paralel ki görmedim ben öyle şeyler İç sesim der 'dikkat et!” Aah! Bıktım artık bundan, git bi yer bul kalcak Çünkü sınırlar var burda, kurallar da saçma Aslı yok hiç olanların, yakın durmam kaçmalıyım Hiçte ait olmadığım bu ortamdan. Aah! Uzak kalmam gerekir, kendim olmak istediğim Bi' hayatı seçmeliyim, izninizle işinize yaramam ben Sefaletin içindeyken kendim gibi ölcem. Nakarat x2: Sorun benim kendim olmam taleplerim çok naif Para şöhret rüyasını 13'ümde görmedim Yirmi üç'üm sığ biraz ve endişeli baktığında Rol yapıyom güçlü gibi başka şansın yok Milis Verse 2: İtirazsız kabullendim olan bitenleri Ben batırdım herşeyi, selam olsun yitenlere Üzgün değilim, sade boşluk hissettiğim Yakın kaybı gibi, alışınca hissedilen pis bi' hisi Taşıdığım gerçeğini, saklamadım hiç ben. Özetidir belki bu his hayatımın bilmem Emin olmamakla eş değer kaygılarım Zira hastalığımın reaksiyonu bunla alâkalı Diye bahseder, doktorum. 'Hıhı” yapıp al reçete kaybolup İmasıyla, naş çocuk, siktretsem. Daha da fena, inan bana kıvranmaktan uyuyamam Düşünceler kemirirken, kaldıramam yalvarmaktan. Durmasına odaklanmak zorlayacı Tek taraflı düşünür o bırak gelsin naraları, Fiyaskoymuş gerçektende Üzgünüm! Açma eski sayfaları Nakarat x2: Sorun benim kendim olmam taleplerim çok naif Para şöhret rüyasını 13'ümde görmedim Yirmi üç'üm sığ biraz ve endişeli baktığında Rol yapıyom güçlü gibi başka şansın yok Milis