Sefil

Verse 1: Başka hayat benim dersin, içinden çıkamazsan Kaçmak hata deyip kendin, direnceni sıradan bak Hayatın senin bir nevi korkarsın tabii Parasız gezinip değiş, koşçaktın hani? Netice çok kötü, bi' kere deyip salmışın herşeyi sen Emin ol depresifken dağıtırsın herşeyi Senin de zor günlerin geçer hayatın gereği Metin ol iyileşmicek bende kaçmıştım sen gibi Geçmiyo bak, geçmiyo lan! Sürekli aynı şeyler. Güç verir sandım ben de, gün geldi açtım evde! Bekliyom daha bekliyom lan! Üstelik yalnız hepten Üstelik dağınık hem de, lütfen bir yardım gelse Gelmiyo bak gelmiyo lan! O yardım eli kimseden Zor artık derdim istesem boşlardım gerçi içmeden Geçmiyosa ben bilmiyom içmediğimden Gitmediğimden, beklediğimden, kendimim ben! Bu haldeyim ben! Düşünmücem sonu mu, üzüldüğümden olurum Doğru güttüğüm yolun, hüznü engel oluru şimdi yok! Artık yok, bu yüzden bilmiyom moruk Bu benle ilgili ben hissediyom çoğunu! Nakarat x2: Hergün biraz daha fazla battım dibe (battım dibe) Kurtuluşu yok ki zaten kaçsam bi'kez Belki doğrusudur böylesi kimbilir? Neyse ki atlattım derim Kendimi kandıran benim, yıllardır bi' vazgeçmedim Verse 2: Yapmak için zamanın vardı şimdi yok Başka bi iş kasarsın artık riskli o! Önceden isteğin vardı, rutinden uzak hayatın Ölmemek isteyip artık bu işe uzak ol Susan ol tarafsız, bi' sadık ol bi' sakin ol Tuhaf çok hayatın, bi'anlık hoş ki harbi zor Hayaller kurarken sen peşinden koş dicekler çok Ama sen koşarken de yetişçekken isterler boş Olduğunun farkına var sefil, halbu ki Öyle birşey yoktu değil mi koştuğunda? Yorgunluğun arttığında çekil Bak bu iş böyle gitmez, zorlu yeri olgunluğunda Bahsederler şöyle böyle, emin ol dinlesen de kötü Dinlemezsen çözüm ölüm, yap demezler önce düşün Ertelersen öbür günün bedbaht, sürekli kaybedersin Vazgeçipte, özünden uzak! Nakarat x4: Hergün biraz daha fazla battım dibe (battım dibe) Kurtuluşu yok ki zaten kaçsam bi'kez Belki doğrusudur böylesi kimbilir? Neyse ki atlattım derim Kendimi kandıran benim, yıllardır bi' vazgeçmedim