Çare Yok

Bir yön arıyordum onun izinde kavruldum durdum En sonunda bulduğumla sualsizce kayboldum Ben duruldum yaktığımda ruhumu okuyan sustu Onlarca darbeye merhaba fonum Sen geçerken kin içinden sakinleşemedin ya En kırgın olanın ahını alıp da zalimleştin Eş değerdin keşfedilmemiş bir notaya derdi Kandırmadan zalimliğiyle onca ferdi Düşünde onca kanatsız melekle uçuşurdun bilirim Hayalin gerçek değil bu yüzdendi gerilim Korku denen haydut yakandaki düğmeleri aldı Ahın vardı düne sen de geçmişine bulandın Sabreylemekten anladın mı böyle oldu ahmak dostum Başka koştu beynin ruh halin sanki bir kuştu Bambaşkalaştın bahar yoktu Kışla arkadaştın zaman etkisizdi Nakarat: Melekler gelmiyor neden bu acıya çare yok dönülmez yoldayım Lakin hiç kimse konuşmuyor konuşmuyor tek başıma boşluyorum hayatı İnsafsız namelerle hayata çık gel diyorum Tükenirken nefes alışlarını duydun bağırıyordu İçindeki dışarıya çıkmak istedi ağırlaştı Kaç kiracı borçlandı sonrasında hep kaçtı Kaşla göz arasındaydı ömrün dayanılmazdı Yatalaktın en beter terler senden aktı Hamarattı hayat seni yıkma konularında Yamalardı birden açılan sonrasında saçılan Bir hikayeydin sonun yoktu Azımsandın anımsardın her silüetini gördüğünde Yarın azdı yaramazdı kader denen hep Doyumsuzdun kusursuzdu beklentilerin nihayet Buldum dediğinde kursağında kaldı dileklerin Endişenin en dibine kadar arkadaşı da oldun Sende neşenin 3 te biri yoktu yaranamazdık Nakarat: Melekler gelmiyor neden bu acıya çare yok dönülmez yoldayım Lakin hiç kimse konuşmuyor konuşmuyor tek başıma boşluyorum hayatı İnsafsız namelerle hayata çık gel diyorum