Ormanı Sarmış Alev

Nakarat; Ormanı sarmış alev Yangına körükle gidiyor eyvah Yollara kurulu pusu Çakallar beni bana bırakmıyorlar Verse 1; Sır gibi saklarım içimde tüter Donar dolunayım gecemde söner Bazen solar, bazen açar Bu canım yanar Bu yaşlar akar Adımlarımı tutamam geçiyor zaman Hayat dediğin biraz ölüm biraz yaşam Zor zamanda zorla kendini yıkılmadan Ben bi' dağ peşindeyim usanmadan Açılsın kapıları göklerin yağsın yağmurlar Islansın sırılsıklam kalbim dertle bu gece Bu bekleyiş biliyorum sürecek asırlar Alışsın bu ruhum taki kıyamete Derin bi' kuyuya bağırdım çağırdım sırrımı Yak kalbinden gayrıyı Dününü yarını eşyanın batını Düşünme karını Sat yoğunu varını Söyletme halımı Nakarat; Ormanı sarmış alev Yangına körükle gidiyor eyvah Yollara kurulu pusu Çakallar beni bana bırakmıyorlar Verse 2; Metamorfoz bekleyen bir tırtıl gibiyim Kelebek olmak için umudum var Yok mecalim Biri bi' ip sarkıtsın kuyuma Bu ara dipsizim Çoban yıldızını kaybeden bi çoban misaliyim Az gittim, uz gittim 31 sene yol gittim Gün ektim gece biçtim Aşk şarabından içtim Doldur sakin beyle kadehi derdimiz katlansın Bu şarabı üzümden sananlar utansın Çivi çiviyi söker Sabır hasret ilacı Gelde bunu nefse anlat başımın belası Beş ayrı yerinde göğsümün derin bi' ağrı İki heceyle kavrulurken gözlerim kapalı Sözlerim soyut çünkü bu ayrı bi' boyut Mirac demiri verdiği alemde [?] vücut Çünkü murabut Edemez tasallut Ben ibrahim Sen pagan kral nemrut Nakarat; Ormanı sarmış alev Yangına körükle gidiyor eyvah Yollara kurulu pusu Çakallar beni bana bırakmıyorlar