Rüzgarlar

bir an gelir hüzün çöker yaprak yaprak senden içer bir an gelir umut biter yaprak yaprak kalbe düşer bu rüzgarlar eser durur kanım aynı tertemiz içim çürüktür gözler hep yaşlı mehtaba küskün poyrazlar neden vurur benim anlım ak başım dik ve de asla eğmedim boynumu bükmedim yasla.... bu kaçıncı perde hayat utansın seneryo bitti ve sahne kapansın her gece aynı rol aynı ve sahte gün batıyor bak aynı sıhhatte bak aynı sokakta bir başıma ben bir hayli yorgunum gözyaşımı sen damladı ağladım anladım ayrılık olmasa keşke ama var neden yelkenler açtım bu gece ufkuna hayale daldım seninle kol kola birde baktım yelken düşmüş düşündüm ayrılıkta mümkünmüş dilime kelepçeyi vursa ne olacak kalbime kazımışım ismini ancak vur bana durmadan beni kul saysana dur ama gitme perde kapanacak bir an gelir hüzün çöker yaprak yaprak senden içer bir an gelir umut biter yaprak yaprak kalbe düşer bu rüzgarlar eser durur kanım aynı tertemiz içim çürüktür gözler hep yaşlı mehtaba küskün poyrazlar neden vurur benim anlım ak başım dik ve de asla eğmedim boynumu bükmedim yasla.... tutundum yinede beşinci ipten aksadı düştü azab kadehinden gürledi gökler ağladı sessiz ben garip bir yazar sense cevher 4e 10a kola uyandım uykudan onca kefen giydim hepsi korkudan kaçıştı bedenimi şerler sardı gel al götür beni bu kuytulardan bu rüzgarlar eser durur kanım aynı tertemiz içim çürüktür gözler hep yaşlı mehtaba küskün poyrazlar neden vurur benim anlım ak başım dik ve de asla eğmedim boynumu bükmedim yasla.... bu rüzgarlar eser durur kanım aynı tertemiz içim çürüktür gözler hep yaşlı mehtaba küskün poyrazlar neden vurur benim anlım ak başım dik ve de asla eğmedim boynumu bükmedim yasla....