Sükut-u Feryat

Kendi dünyamın içinde yıkık dökük yaşarken Yanlışlara nefsi heva eşliğinde koşarken Bıraktım hayatı oda beni bıraksa Sukunete varamadım ne kadarda ıraksa Dünya zor , acımasız buda benim kuruntum Geldiği kadar gitseydim Rabbime huzuru bulurdum Ben böyle değildim ne oldu yöneldim çıkmazlara Cennetten kovuldum batıp çıktım çamurlara Tıkandığım anlarımda rukudan kalktığımda Secdeye vardığımda Ağlarken yanaklarımda Sukut iken dudaklarda Haykırıken sedamda Biliyorum her anımda O da benim yanımda Bazen olur göremezsin olsa gözün önünde Gösterilmesi icap eder uğra Kalbin ehline Onlarki Gönül Ustaları Halil iken Rabblerine Nurundan nur serpmiş 'Kerim olan” kalplerine NAKARAT Senden başka kime sığınsın bu kalp Yok ki başka sığınağım Senden başka kimim var ElestubiRabbikum sorusuna Galu bela demedik mi Unuttuk mu misafiriz ona söz vermedik mi Seni senden iyi bilirken bu yaptığın kelekti Hatırlatmam için yarana tuzmu basmak gerekli Helal haram çizgisi bildiğimce emektir Terin aktıysa nimete o yediğin yemektir Yüzsüzlük doyumsuz olup verdikçe istemektir Din nasihattir bilmiyorsan sukut edip dinlemektir İnsanoğlu hiç doymaz bakmaz etrafına Karanlığın içindedir 'Amma” Gerek duymaz aydınlığa Nüfuz ederken içine kibir gurur duygular Bazende durur bakar kendisinide sorgular Hayat bi hayırsız evlat Vermiyor artık yaşamak tat Dakikalar bayat Avazım çıktığınca bağırıyorum ediyorum feryat Yalvarıyorum Sızlanıyorum Ya RasulAllah Şefaat NAKARAT Senden başka kime sığınsın bu kalp Yok ki başka sığınağım Senden başka kimim var