Ben Karanlığım

Attığım bu ok yıllar sonra hedefi vurdu Öyle bi hedefki bu yıllar sonra vuruldu İçimde kopan fırtına şimdilerde duruldu Hayat tek taraflı sanki nerde kaldı huzuru Garip bi yolculuktayım Sanki ölü yolcularla Sonu yok bu yolculuğun Başlangıcı muamma Sakladığım bi çok şeyi biriktirdim kumbaramda Aydınlıktan sakındığım Yüzümü döndüm karanlığa aynalar kırıldı Söndü ışıklar gözümde içimdeki ölü kuş kanat çırptı özgürlüğüne Bir ömürlük senaryo Ölüm yaşam İkileminde Kahramanı yok bu filmin tek kanatlı uçan kuştu Öncesinde nasıldı peki ya bundan sonrası toz bulutu Kurmuş olduğum hayallerin ilacı yokmu çözümsüz bi kördüğümdün varmak istediğim bu nokta kaybettiğim Tebessümdü (2) Ben karanlığım adını koyamadığım diyarlarda Ben karanlığım şimdi siyah beyaz tablolarda Ben karanlığım terk edilmiş düşler ülkesinde Ben karanlığım yüzümü göremediğim aynalarda En başından anlatıyım Nerde nasıl başladığımı Bil kaldırım taşıydı Bazı sokak lambasıydı Arkadaşım çoğu zaman Bi kaçaktım Işıkları söndürülmüş karanlık bi manzaraydım hep uzaktan izledim garip bi hissiyattı Tıpkı salıncakta sallanan hayallerim gibiydi Özüme sadık olduğum için mi ben bi bilmeceydim Tonlarca ağırlığa tek başıma direndim Henüz sönmedi içimde yanan karanlık ateş Solmadı durumlarıyla beslenen susuz çiçek Rapti yapmak istediğim sözdü yazmak istediğim Aslına bakarsan geçmişin silik bi iziydim Ellerimde tuttuğum çiçekler artık soldu Ömrümün duraklarında son trendi bindiğim Gözden ırak olanlar Gönlümün prensesiydi Uzaklardan el salla Yolcular yolunda gerek (4) Ben karanlığım adını koyamadığım diyarlarda Ben karanlığım şimdi siyah beyaz tablolarda Ben karanlığım terk edilmiş düşler ülkesinde Ben karanlığım yüzümü göremediğim aynalarda?