Galibi Meçhul

[Verse 1] Ender olsa da bu sabah mutlulukla uyandım Bir velaki dudakları dualarla besledim Burası bir mezar artık anladım çoktan ölmüşüm Rüyaların ve kurdugun hayale gömülmüşüm Hayatıma yön veren bu artılar ve eksiler Her güzel şeyin önüne kurulmuştur engeller Zorlu biter bu yollar Pes edersen elvedalar hatıralar bi son koyar kalır geriye satırlar Karanlıkta olsa geçmişim geleceğim geçecegim o köprüden Ve benimle sende gelirsen akar bu gözyaşım Mutlulukla var olan bu en değersiz ruhuma Zaten bitti her şey senle benim aramda Gönül gözüyle baktıgında görebilirsin belki beni İki varlık var içimde birisi benim mülayim Diğeri serseri içimde yoktur izleri İzlediklerim ve dışına uğradıklarımlayım yine Kimi zaman kimi zaman mahsum kalbi çalan Anlayanlar vardı beni lakin sayıları o kada az ki Kanatsızdı melekler şehrin ortasında İnsanların peşinde yalnız ve çaresiz Gözyaşım ve öfkem aynı anda yaktı filidi Artık geriye dönüş yok kurduğu hayeller adına Benide bugün burada gömün susuz toprakları sürün Nefsim her an ister ölümü ellerimse [Nakarat] Geçtiğim her yol şimdi paramparça Aynı kalbimde ki yollar gibi Kendimi kaybettim içime düştüm Kendimi buldum ama artık çok geç Kalemimden dökülen her bi kelimenin Suskunluguma eşlik eder dilim Bir savaştı kendimle verdiğim Galibi bir meçhul belkide benim [Verse 2] Bir yabancı tanıdım aynaya bakıp gördüğüm de Onca yılda çözdüğüm sorunlarım Şimdi kör düğüm panzehirle doldu Bardak hep ben oldum Zehri içen şimdi mutluluk Rüyalarımda bir hayal Ellerimle verdim her şeyi Evet doğru bebeğim cevapın hayırsa eğer Anlarım ki sende sevdin Bir melekti benimkisi Gerçek olmadan da bitti Mutluluk sanmayın sakın çift çekişti benimkisi Tarihinde yoktu bi yenilği Çünkü ben yazardım tarihimi Sense bir seneryo gereği günahların eseri Benimle kalmak gerektiğinde çekip giderken sorgusuz sualsiz idam ettin geçmişimi Benimle ol benimle git benimle kal Bu bir masal çaresizde olsam çığlıkların sessizliğine dalıp sussam Sulandıkça gün misali sonsam hep bi çare misali kalsam Günün birinde bende güleceğim Anlatılmayan değmeyen bir geçmişin sonunu bilmediğin yol demek Geleceğim çalınan o hırsızları azrail ve bir desen gözlerim kapansada aldanışını göreceğim Ah şu his ulan dört duvar onlar kadar sessiz insan çaresizlik bu son olmuş çaresizlik denen yolda Sorduğum kaçıncı soruda saklı cevap haydi ver bileyim hakkımı ey hayat