Henüz 10 Yaşında

[Verse 1] henüz 10 yaşında her şeyden habersiz savaşın ortasında koşturur durur ancak anlamaz yanan bütün sokaklarda neler olup bittiğini gördüklerine inanamaz sanki şaka gibi 5 dakika önce annesini vurmuş olanlar şimdi ise gözünü dikti 10 yaşında masuma savaş kimdir bilmeyen mermi nedir duymayan dini için şehit olan bir kahraman çocuğuna kan akar oluk oluk gazzenin sokaklarında duvara sinmiş bir çocuk gözlerinde korku hakim titreyen elleriyle haykırırdı semaya mermileren koru beni anne nerdesin küçük bir beden içinde koskocaman bir yürek tertemiz ve günahsız bir kadarda çaresiz ağlamaktan yorulmuş feri sönmüş gözleri henüz 10 yaşında o kahramandı o [Verse 2] kan ve petrol içinmi hepsi bunların nefret ettim utandım kendi insanlığımdan onlara göre bu insan olmanın gereği bir anneye tecavüz yada cami bombalamak artık boş yakaklar duvarlar delik deşik aynalardan yansıyor korkunun bu izleri sabaha karşı ansızın bir füzeyle uyanmak neden bu kadar çok zor filistinde çocuk olmak sor bakalım kendine en son ne zaman gülümsedi çaresizce izledi devrilirken duvarları yalın ayak sokaklarda sığınacak kapısı yok artık ne bir evi nede sarılacak bir anası yok burası gazze burda tanklar burası bağdat burda mermiler burası kabil burda masumlar burası dünya burda insanlar israil ve amerika orda askerler