Pusula

Kalemime sığınarak yürüyorum yalın ayak Bir elimi sen tut, diğerini bana bırak Akabilir kanım, kopabilir damarım Kol kanat kırılsa da kalp gözüm açık olacak Kara listede yazar adım, siyah ozanım Kırk akıl için kuyuya bir taş atarım Bedenim git diyor ruhum serseri Bağlamaz kimseyi bu da benim sıratım Yalan üzerine kurulu bir kar beyaz hayal Ateş olur kapılanın üzerine yağar Dede Korkut'a masal okuma Köre göz, dilsize söz ol iyi gelir korkuna Yağmuru bekleyen çamura hazır Şüphesiz hakikat arayan acıyı bulur Soru sormayı bilen cevap alır Yolu gitmeyi bilen gözü kapalı sonuna varır Buldum pusulada yolumu Her doğru yol pusu dolu Sorsan sarı çiçeğe der Dert etme yolun sonunu Aklıma takılan bir fikir Dışa vursam sana göre bir küfür Yoldan çıkaramadılar hedefi Aklımı çelemedi çelebi, her yol mübah Atlasa sığamadı gezegen Yetmedi zaman, bitmedi serüven İcat edilemedi daha aşka güven Leyla olsan kaç yazar taksimetren Teoride baba figür Her gece zımbalamak üzere üzerine yürür Az olan paraya gözü dalan fahişe Bir anda masum cici kıza bürünür Kara görünür, toprağa basamadan batılır Cesedinden yeni bir savaş doğar Kimi sevişir, kimi konuşur Asıl olan farkındalık avcısı kazanır Buldum pusulada yolumu Her doğru yol pusu dolu Sorsan sarı çiçeğe der Dert etme yolun sonunu