Zaman Tamam

Zaman konuşturmuyor hayat yanımızda koşuşturmuyor Avuçlarımı saçım ovuşturmuyor Her güneşin doğuşunu penceremden izledim Sınırsız tüketim hırsımız bizi kavuşturmuyor Sınırları var edenler ayrı gayrı tuttu Bizi neden bu denli sessiziz ay mı yuttu bizi Sindirilen bir çocuğun karşı çıkma içgüdüsü Kalbinde filizlenip kör edecek sizi Samimiyetsizlik bir adım gerinde gölgen Kaderin tekmesine siper olan gövdem Yer çekimi beni ne kadar tutarda bilmem Şerefin değer görmediği türkiyede ölmem Varsayalım ölürsem istediğim Kimsesizlerin mezarlarının tam yanında gömülmem Gün gelir görülmez gülümseyen ikinci yüzleriniz Çürüyüp sonsuzluğa yüreyen fani bedenleriz biz Nakarat x2: Zaman tamam bir nokta kadar kalan kefalet Toprağın sardığı vücudunda esir cehalet Emanetine sadakatin bi kuş kadar değil madem Öyle ciğerlerine katran aşıla devam et Yaşam hakkı benim hakkı satan selim Görün inancının karşısında şahit olur elin Kibirden uzaksa dilin değer görülmez isyanın Urgan olup boyna örülmez ecelde böyle bilinmez Yok oluşun başlattığı devr-i alemim Belki sizin gibi düşünmeyen deli bi alimim Yer yüzünde devamıyım havvanın ve ademin Kendime tabiyim kendime sahibim Gözünüzde neyim bilmem belki şairim Belki saçmalayan bir çocuk belki dahiyim Belki kelime katiliyim belki belkilerim bitmez Tek bildiğim hepinizden sahiyim ve kafiyim Yolların sonları yok düşünceler kilitli Fikrilerimi hapsedip bi canlı dirilttim Size doğrularını anlatan felekde çember atlatan Kendim olmam için size yazmam gerekli Nakarat x2: Zaman tamam bir nokta kadar kalan kefalet Toprağın sardığı vücudunda esir cehalet Emanetine sadakatin bi kuş kadar değil madem Öyle ciğerlerine katran aşıla devam et Edebim ellerimden kulaklarına taşar Bunca zaman bunca şarkı bunca emek hayal kırık yaşar Başarmanın sahiliğini egom tatmaya görsün Kanatlanan fikirlerim uykularını aşar Yıldızın kayan gövdesinde düşün ayan Hayat cilve sananlarla geçti dur bi düşün dayan Yılların bel kemiğine merdivenle dayandım Acı bıraktı gülüşlerime yelden esen bu yangın (hadi)