Çıkış ve Dönmeyiş

Küçük bir masal Beyazkin Küçük bir umut Beyazkin Küçük bir savaş Beyazkin Büyük bir barış Beyazkin Karayelin tonları bir şehirde bisikletimde son sürat suyu takiben giderken Boğazımda bir et parçası takıldı montumun fermuarının arasına Ve tam düşünürken küçük bir parça koptu boğazımdan Hayatta karar verememenin ilk acısıydı belki bu Ve beyazkin doğdu Beyazkin Aldı gözlerim her mevsim dolaştı şehirleri Yoksul yoksul hepsi rezil Kalmadı yürekler kalmadı vicdan Ağladı insan Döndü durdu dünyam Yalan dolan hepsi inan Gözlerimin önünde oynayan drama bir film gibi Ağlamakta usanma Bu savaşlar birgün biterse Çok uzun sürecek barışlar Buna kalpten inanın İnsan İnsan İnsan İnsan...