İnsanoğlu

Giden olur yolu bulur kalp vurulur yaşlara Seven olur çare budur taş katılsa da aşlara Hele bir sende bak düşün gözleri kapalı yarınları var hüzün içinde Para kalbinde vicdansızlar özünde Ey insanoğlu aç gözünü bak bi geçmişe Beş paraya satılan dostluklar gördüm ben üç kuruşa indirilen egemenliklerin kefenlerine örterken musalla taşında Soğuk başına yaşlar damlarken acılar içinde bir ana ağlarken Kefenler yürekleri dağlarken tertemiz sayfalara namertliğin nasıl yazıldığını gördüm ben Sen kaç sen saklan bu toprak bekler paranın girdap olduğu bir yalan kaosa sürüklenen vatoza batan bir volkan gibi seni sever yine içinde kontrol ettiğini sandığın şeytan Seni sen için tanımayan maddiyata darılmayan hep alan hep isteyen hep çalan hep pisleyen hep yalan hep sona kalanın omuzlarına basan alın terine dayanamayan yattığı yerden para kazanma arzusuyla kafasını başkasına kaşıtan başkasının sırtından kazanan bir asalak nasıl bir lağım faresinden üstün olabilir ki? Biri pisliğin içinde biri pislikten beter birinin hayatı pislik biri hayat diye pisliği seçer yaşamın amacı ne ki üç kuruşluk dünya Giden olur yolu bulur kalp vurulur yaşlara Seven olur çare budur taş katılsa da aşlara Dünya ipleri ipleri koparanların ellerinde bir rüya Riya yalan bir ufuğa açan balçıkla sıvanmış güneş misali ölü balıklar takılmış kalmış oltalara Sabahı solanlara cebinde metelik olmayanların ruhuna sıkılan kurşunla Para arzusuyla karartılan bir sima bol sıfırlı kağıtlarla dolu bir deryaya atla görünen gerçek elli derece güneşin altında serabı sahra dermanı dahra ruhu kanayan bir yara İnsanoğlu aç gözlerini bak bir boşluk Maddiyat uçurum diplerinde bir yokluk yokluğun verdiği bir soğukluk kalbinde hissettiğin sönük bir masal gibi anlatılıp durulur geceleri gökyüzünden yıldızları çalınmış semaları çaresizliğe sarılmış umut beni unut dercesine şans kapatır kapıları açtığın çiçekleri kurut istercesine söndürür yarınları duyulur çığlıkları kaf dağının tepesinden korkusu okunur her dokunuşta gözlerinden ruhunu giyotine çeken eller kırılsın insanoğlu bu yaşlar dünya bir yaş sana bir yaş dünya bir aş rüya bir savaş ve umutlara dokunulunca ölür insanoğlunun anlamadan yavaş yavaş Giden olur yolu bulur kalp vurulur yaşlara Seven olur çare budur taş katılsa da aşlara Taş kesildi dualar yumuşak duvarlar örttüler soğuk bedenin üzerine Sonbahara inat düştü yağmurlar ahları var insan ağlar Pişmanlığı gözlerinden damlar kendini çarmıha çakar dar ağacına asar Bir savaş bu vicdanı hep galip çıkar betonlaşmış anlar balçıklaşmış umutlar Kurumuş balık çirozları arasında dolaşır elleri ağ kesiği balıkçılar Takası çürük olsa da su alsa da yine gerilir göğsü güvertesi gibi deli dalgalara Umudu vardır insanoğlunun hep yarınlara açacak güneşi vardır insanoğlunun karanlığa yeter ki sen içinde ki seni ara savaş vicdanınla bırak taş taş üzerinde kalmayan şehirlerden de bir iki papatya sana anlatsın hayatı bir rüya bir ütopya beyazkinim ruhum kanayan bir yara bir masal