Uyan

Yolum biter Yolun biter Zaman geçer Uyan! x2 Akan yaş kurur gözümde özümde insan anlamaz vicdan içimde özümde insan Erozyona uğradı toprağım Nereye gül diktiysem, ne ektiysem biçemedim Gözüm arkamda kaldı kördüğüm bilemedim Yas duası dediğin üç damla su Bilemedim bir yürek ve bir ruh tiyatrosu Baş rolü kahramanlık korosu Assolisti madur gönüldü Umut için gök yüzüme kan sürüldü Bir şehir kadar üzüldüm Yol kenarındaki herhangi bir çınar kadar yalnız Bir şehirdi sürgündüm Kol kestik onlar sakaldan bahsedecek kadar arsız Tarafsız hiç bir kavga olmadı sonunda barışsa da vicdanım akıll Vicdansız hiç bir kavga olmazdı eğer tanışsaydı aklım mantıkla Yolum biter Yolun biter Zaman geçer Uyan! x2